Dillen | Wim Dillen |
Melissa | Melissa Holemans |
Resi | Resi Timmermans |
Stef | Stef Van der Auwermeulen |
Wim | Wim Truyens |
Lex | Alex Van Dessel |
An | An Van Essche |
Louis | Louis Lembregts |
Ingrid | Ingrid Van Camp |
Brigitte | Brigitta Brabants |
Commissaris | Ilse Van Looy |
Regisseur | Alex Van Dessel |
Een amateurgezelschap, de ‘Vriendenkring van de politie” gaat een stuk opvoeren: een drama, geschreven door de eigen regisseur: Den Dillen.
Hij wil nu eindelijk eens zijn geheime ambitie waarmaken en een “serieus” stuk spelen, iets literairs, in plaats van de jaarlijkse klucht die ze gewoonlijk op de planken brengen.
De acteurs zijn allemaal politieagenten van het “bureau” waar Den Dillen als “adjudant” de plak zwaait. Dat doet niet veel goed aan zijn “autoriteit”.
De acteurs vinden dat hij op “den buro” mag commanderen wat hij wil, maar in hun vrije tijd laten ze niet op hun kop zitten. En de culturele aspiraties van hun chef zien ze al helemaal niet zitten.
Het is wel vaste regel dat alleen mensen van het eigen politiebureel mogen meespelen. Dat zorgt voor zware problemen als één van de actrices uitvalt.
Het stuk dat ‘den Dillen’ heeft geschreven is een “psychologisch’ drama over … acteurs die ene stuk gaan opvoeren, een thriller.
Dat heeft ‘den Dillen’ zo bedacht om er in een thriller een revolver aan te pas kan komen en dat komt goed uit, want zijn eigen drama eindigt met een moord.
Den Dillen heeft nog een geniaal idee gehad: zijn stuk speelt zich af in de kleedkamer van een theater waar zijn helden en heldinnen zich klaarmaken voor de opvoering van hun thriller. Daarom heeft hij de decorbouwers opdracht gegeven hun eigen kleedkamer nauwkeurig op het toneel na te bouwen. Ook dat zorgt voor de nodige verwarring. Vooral als de deuren niet op hun plaats staan.